W ostatnim czasie, na terenie Nadleśnictwa Sława Śląska, zaobserwowano pogarszający się stan sanitarny drzewostanów sosnowych i świerkowych. Przyczyn tej sytuacji jest wiele; jedną z ich jest susza którą szczególnie w 2018 roku odczuliśmy wszyscy. Brak opadów atmosferycznych przyczynił się do znacznego spadku poziomu wód gruntowych, co wyjątkowo niekorzystnie odbiło się właśnie na drzewostanach.

Jednym ze skutków tego stanu rzeczy jest masowe pojawienie się owadzich szkodników wtórnych, czyli takich szkodników, które atakują drzewa osłabione i niezdolne do obrony. Takimi owadami są m.in.: kornik drukarz (Ips typographus), kornik ostrozębny (Ips acuminatus) oraz kornik modrzewiowiec (Ips cembrae).

W sławskich lasach największe zagrożenie obecnie stwarza kornik ostrozębny, atakujący drzewostany sosnowe, których w naszych lasach jest najwięcej, bo około 90%. Owad ten zasiedla wierzchołkowe partie drzew, nie uprzątnięte wywroty i złomy, oraz nie usunięte wierzchołki i gałęzie pozostałe na gruncie po pozyskaniu drewna. Chrząszcz wgryza się pod korę żywych osłabionych sosen, gdzie drąży „komorę godową”, która jest miejscem składania jaj. Wylęgające się z jaj larwy drążą kolejne chodniki bezpośrednio pod korą. W sierpniu wylęgłe w danym roku  korniki atakują kolejne drzewa, natomiast samice przelatują na następne sosny, gdzie ponownie składają jaja. Zaatakowane drzewa zamierają w ciągu 3-4 miesięcy od momentu zasiedlenia.

Jak rozpoznać zaatakowane drzewo? 

W pierwszych fazach zasiedlenia jest to bardzo trudne. Zauważalna jest wtedy różnica w barwie igieł, które bledną i przyjmują stalowy kolor. Następnie w krótkim czasie drzewo staje się rude i obumiera.

Co możemy zrobić?

Jedynym słusznym i efektywnym wyjściem z tej kryzysowej sytuacji, jest usuwanie drzew zasiedlonych i jak najszybsze wywiezienie zaatakowanego drewna z lasu. Niezmiernie ważne jest także niszczenie opanowanych przez kornika gałęzi (pozostałości pozrębowych) poprzez spalanie lub zrębkowanie oraz niepozostawianie świeżych wierzchołków i gałęzi w okresie aktywności szkodnika. Takie działania znacząco zmniejszają ryzyko rozprzestrzeniania się tych jakże szkodliwych owadów. Trzeba natomiast pamiętać, że podstawą do podejmowania wszelkich działań jest kontrola i obserwacja stanu sanitarnego lasu, którą nasi leśnicy przeprowadzają sumiennie, tak abyśmy wspólnie mogli cieszyć się dobrem jakim jest zdrowy las